۱۳۸۹ خرداد ۲۸, جمعه

نیک آهنگ کوثر: حمله گله ای سبزهای بالاترین نماد اکثریت است؟

مهدی جامی سردبیر سابق رادیو زمانه، در صفحه فیس بوکش که بیش از 800 عضو دارد و یک رسانه مجازی فعال است، بحثی را درباره کاریکاتور اخیر نیک آهنگ کوثر مطرح کرده است.
ذیل این بحث، کامنت های بسیاری از خبرنگاران و فعالان سیاسی درج شده است. مثل سامان رسول پور، عبدالقادر بلوچ، سراج الدین میردامادی، احسان نوروزی، خشایار جنیدی، محمود فرجامی، و... نظرات موافق و مخالف خودشان را ابراز کرده اند.
در این بحث، سراج میردامادی نوشته: این کارتون در بالاترین اینقدر منفی گرفت که حذف شد. خوب روزآنلاین هم باید نظر مخاطبین را در نظر بگیرد و نمی تواند در مقابل اکثریت مخاطبین خود مقاومت کند

نیک آهنگ هم پس از یک مجادله لفظی عجیب با محمود فرجامی، در ابتدای پاسخ خودش به سراج میردامادی نوشته: سراج! حمله سازمان یافته "گله ای" سبزهای بالاترین نماد اکثریت است؟ همه ارقامت اینچنین است؟ 

نیک آهنگ در ادامه نوشته: مگر رسانه باید کالایی تبلیغی باشد؟ من مانده ام جنابعالی که اگر ویدیویی از امام بیاید با مدرک که خشونت و اعدام را در سال ۵۸ تبلیغ می کند، می گویی مشکوک است، اما روی آمار جانبدارانه و حمله ای خارج از قانون بالاترین به عنوان واقعیت قسم می خوری؟ وقتی می گویم نگاه جانبدارانه جنابعالی و همراهانت مانع بهتر دیدن نقش رهبران سبز است، به همین دلیل است.

۱۳۸۹ خرداد ۲۰, پنجشنبه

کودتاچی ها سرزمینم را به آتش کشیده اند. 22 خرداد، خانه ای جز خیابان های شهر ندارم

میرحسین عزیز و شیخ شجاع دوست داشتنی، ما قطره های گمنام این دریای سبز، ضمن درک بیانیه منطقی و استراتژیک شما سران نازنین جنبش سبز،  جشن سالگرد کودتا را به کام حرامیان زهر خواهیم کرد.موسوی و کروبی عزیز، کدام یک از راهپیمایی های ما تاکنون مجوز داشته که سالگرد کودتا دومی اش باشد؟
ندا و سهراب و اشکان و مسعود هاشم زاده و حسین اخترزند و امیر جوادی فر و ترانه موسوی و کیانوش آسا و... اگر برای بیرون آمدن از خانه منتظر مجوز این حکومت خون خوار بودند، الان مثل همه ما زنده بودند.
موسوی و کروبی عزیز، این عکس ها را نگاه کنید. مثل کیهان و وطن امروز، فتوشاپ نیست. عکس هایی واقعی است از عاشورای تاریخی ملت ایران.
آتش را نگاه کنید. مثل نقشه ایران شده. ایران ما را به آتش کشیده اند و کمر به نابودی اش بسته اند.
ما توی خانه نخواهیم نشست. 22 خرداد، توی خانه می مانم! خانه ای که نامش خیابان های شهر است.