ندانی که ایران نشست من است جهان سر بسر زیر دست من است
همه یکدلانند و یزدان شناس به نیکی ندارند از بد هراس
دریغ است ایران که ویران شود کنام پلنگان و شیران شود
چو ایران نباشد تن من مباد بر این بوم و بر زنده یک تن مباد
همه روی یکسربجنگ اوریم جهان بر بد اندیش تنگ اوریم
همه سر بسر تن به کشتن دهیم از ان به که کشور به دشمن دهیم
بابا دیگه شورشو در آوردین، دست بکشین از این شوینیسم.همه ملت ها امثال این آقا و گفته های حماسی دارن.مبارزه با حکومت پلیدی چون رژیم ایران فقط از منظر انسانی معنی پیدا میکند نه از گذر شوینیسم نژادی، جهان امروز که دنیای فردوسی نیست.در غیر اینصورت در این سروده باید خامنه ای و لات و لوت های دور و برشو شیر و پلنگ تلقی کرد.
پاسخحذف